Utanırım mutlu dizeler yazmaktan
Çatısı yıkık
Direği kırılmış ülkemden,
Sıcak yatağımda uyumaktan
Titreyen kirpiklerin sessizliğinde,
Yarı gölgeli bir akşam üstü
Oturuyorum Ankara'ya karşı
Bulutlar geçiyor üstümden,
Lime lime yaralı bulutlar
Gökyüzüne serpilmiş
Bir yudum su ararcasına
/Anestezik dizelerin /döşediği
Avuçlarıma
Cam kırıklarını 'gül 'sanışıma
Gülüyorum...
Sızan kanının sıcaklığı ile
Isınan parmaklarıma bakarak
Nefessiz bir krater gölü
Oturmuş sol göğsümün üstüne
Fısıltıları biten sıradağların
Her derin soluğunda
Kaybolduğum vadiler,
Saklar derinlerinde
Neydi gözlerimdeki bu sisli bulut
Çenemi titreten rüzgar
Hangi pencereydi açık kalan
Ürperten omuz başlarımı,
Dizlerime inen sarsıntı
Yaşamak bazen
Dipsiz bir kuyuda
Zamanın susmasını beklemek,
Tan vakti
İsli bir zerre olup,
Kendi gönlünü
Yeni güne bi çay koymalı
Dupduru sunmalı
Tertemiz kokusuna
Sonra ezilen çiçekleri sulamalı
Arka bahçenin,
Bir umut akar belki avuçlarıma
Dizelerin kıskaçlarından
Korksa da bazen aşk ,
İnadına okuyarak
Aynı şiiri,
Geceyi yudumluyorum
Gönül ile özün hakkı verenler
Ummandır katrede kul Yunus gibi
Aşkın odu ile utku erenler
Feyzin nizamında şol Yunus gibi
Doğruluktan sapma sen sen olasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!