Aşık aşkıyla övünmez aşığıyla övünür
Kendine yari gibi bakar kendinden yari görünür
Gönül yurdundan yare irmik irmik örülür
Öldüğünde yalnız bir tek kalbe gömülür
Gül yüzünü göremedim, bu canım eridi
Cananım bu hasret denilen şey yangın yeri mi?
Yangınım sen, küllerim sen. Arzu halimi bir bilsen
Ahh.. bilsende yarim, gül yüzünü görsem.
Sen yoksun yine gönül evim parelendi
Bu dünyada uzun kalırsam, ahiretim kısalır benim,
Uzar gurbette mihmanlığım, dağlanır sinem, yanar gönlüm benim.
Tutuşur içim, kül dahi kalmaz, ateşle doludur özüm,
Tez bitsin bu firkat yolları, tez açılsın vuslat kapım benim.
Tövbekarım, tövbeme layık mıyım ? Bilmem
Aşığınım, aşkına sadık mıyım ? Bilmem
Kim emin olabilir ki nefsin elinden ?
Ben seni bilirim, başka bir ben bilmem.
Yusufiyim, kuyum nerede bilmem
İsterim cihanı bir tur eyleyim
Nedir âlem ben âlemde niceyim
Ben var isem boşuna değildir
Boş mu dolu mu göstersin de göreyim
Ararım her zerrede hikmet izini
Bu dünyaya bir Sergen geldi
Bir Sergen geçiyor , bir Sergen geçip gidecek
Kimi ağlayacak , kimi kim bilir gülecek
Toprağının üstünde ot bitecek
Hasret acısı dinecek..
Hû derim , Halim sana ayan
Dilim suspus halim sana beyan
Yollara düştüm, yürüdüm yayan
Ya rab nice ola halim benim
Aşkınla yanarım geceler boyu,
Var mıyım ki yok olayım
Hayat dediğin bir sis
Beni bende koymuyor
İçimde hissettiğim bu his.
Kendime her baktığımda
İmkânsızlıklarıma imkân ver Ya Rabbi,
Ben yokluk denizinde bir damlayım.
Sen diledin var oldum,
Sen dilersen var olur her şey.
Gönlümün kilidini açan sensin,
Bizde gizlenmiş bir Allah sesi var,
Ona kalp diyoruz, sırla dolu dar.
Her vuruşta “Ben buradayım” der,
Duyanlar bilir, aşk ile yanar.
Nefsin gürültüsü perde çekse de,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!