Yüksek bir binanın tepesinde sokağa bakar gibi görüyorum yalnızlığımı.
Sigaranın dumanı kaçarken gözlerime
Erkekliğime yediremediğim için gözyaşlarıma hükmediyorum.
Geride bıraktığım onca şeyin caddelerde bir çıkmaza yol alışıyla avunuyorum.
Kırmızı ışıkta kural ihlali yapan duygularımın freni patlıyor aniden.
Cebimde yıpranmış bir mektup.
Sonunda kendine iyi bak diye yazıyor.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta