Dost Arıyor Gözlerim
Ah Bir gönül dostu
Bir can dostu arıyor gözlerim
Olmazmı bir dostu
Olmazmı adamın
Bir zamanlar sen vardın
Yanında hep ben vardım
Seninle nefes alıyor
Seninle yaşıyordum
Aşkımsın diye benim
Kalbimde taşıyordum
El alem ne derse desin bakmıyorum ben ona
Bir yanım çocuk benim belki hiç büyümedim
Yakışmıyor derler mi yoksa çocukluk bana
Desinler diye yaşamadım
Bir yanım çocuk benim belki hiç büyümedim
ırgatların birde çavuşu var adı hasan emmi zayıf uzunca boylu sarı saçlı
kırmızı suratlı dişleri eksik avurtları çökük bir adamdı
hasan emminin üç kere uzunca çalan düdüğünün sesiyle irkildim sabah olmuş
fatma annemle kahvaltımızı yaptıktan sonra bir keserde benim elime verdiler
kalabalık çoluk çocuk hep birlikte tarlanın başına sırlandık asker gibi
hatice halam bana işi tarif ediyor bak şeref bu filizlere keseri vurma sadece otları
bir kaç günde işe alışmıştım suyumu getiriyor ırgatlara sıradan dağıtıyordum
kızlar su içerken gülüşüyorlardı hatta bazıları ben uzaktan gelirken
sucuuuuu sucuuu yandı bir ucu diyerek bana takılmaya bile başlamışlardı
buda benim bayağı hoşuma gidiyordu ama neziha ablam kızlara çok kızıyordu
bana takılıyorlar alay ediyorlar diye birde onları sert bir ifadeyle uyarıyordu
nede olsa dayısının oğluydum kimsenin benimle alay etmesine
balıkları yere bıraktım kaçmaya başladım oda elinde keseriyle
beni yakalamak için var gücüyle peşimden koşuyor geliyor
ve kaçınılmaz son yakalandım
bu nasıl bir öfkedir bu nasıl bir dayaktır
bir insan bu kadar acımasızca nasıl dövülür
çavuş selam verdi babama oo bayram efendi hoşgelmissin afiyet olsun sağolasın
hasan efendi sen nasılsın gel buyur çay içelim dedi sağolasın teşekkür ederim
ben bir çocuklara bakayımda sonra gelirim bayram abi dedi
babam birtaraftanda çavuşun elindeki balıkları görünce nerde yakaladın
balıkları hasan efendi haa ben yakalamadım onları şeref sulama kanalında
ya bu ne sıcak bu ne güzel karşılamaydı
Mustafa emminin bu sevgi dolu sıcak davranışından duygulanmış
çok etkilenmiş ve mutlu olmuştum beraber evine gittik
merdivenden yukarı çıkarken dönüş abla bakışlarıyla süzüyordu
bu çocuk kim diye sordu bayram edemin oğlu şeref deyince meraklı
bakışın yerini sevgi karşılaması aldı hoş geldin oğlum yoldan geldin
çok güzel iki gün geçirdim mustafa abilerde demekki insan unutmuyor
unutamıyormuş yapılan iyilikleri ve yaşadığın güzel anıları ve herşeyi
memnuniyet ve minnet duygularımı ifade ederek dönüş yengem ve
mustafa abimden gitmek için izin istedim.
artık apallar obasına garağız bibimlere gitmenin zamanı gelmişti
mustafa abi yolu tek başıma bulamam endişesi taşıyor olacakki
o gece İsmail abimlerde kaldım beni bir yere bırakmaya/da niyetleri yok gibiydi
sabah olunca taze yağda yumurta çökelek pekmez ceviz Allah ne verdiyse yedik
İsmail abi ısrarla yediriyordu
sonra çıktık etrafı gezmeye beni her gören hoş geldin diyor
sevgi gösterisinde bulunuyorlardı
kendimi çok değerli hissediyordum onların yanında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!