Biliyor musun?
Dünya döndükçe
İnsanlarda sözlerinden dönmeyi öğreniyor.
Üstelik söylediğimiz yalanlara bile ilk biz inanıyoruz.
Zaman kirletiyor bütün aşkları,
İkinci el sevda pazarı gibi artık sokaklar
Saldım!
Nehirler boyu aktım
İçimdeki gelgitlere yenik düştüm hep
Yorulunca kıyına uzandım.
Neyim eksikti ki senden
Bu hangi ayrılığın magmasıdır notalara yansıyan
Sen fotoğrafta ki kadınım!
Hangi rötuşlar yüzündeki çirkinliği yok eder sanırsın
Hayat yudumladıkça biter
Aldığın nefes kadar değil
Bazen neden bu kadar içiyorsun diyorlar susuyorum.
Rakıyı sek içtiğim için değil ha tek içtiğim için
Benim meselem çok uzun değil aslında
Herkesi doğru olduğuna inandığım kadının
Zalimdir toprak zalim.
Ekin verir kandırır
Çiçek açar kandırır
Ağaçlar kök salar yeşerir aldığın nefesin bile sahibidir belki
Yine de kandırır toprak!
Anne karnı gibi kabarır toprak.
Çay demli içmeyi sevmiyorum
Ne bileyim o dem ile fazladan
Bir kaç bardak daha çay icmek iyi geliyor
Doktor cay kahve sigara tüketme dedi
Bilmiyor ki ben onlar olmasa
Henüz Paris’e şiir yazacak kadar şair değilim
Arkamdan sövenlerin önümde ceketlerini ilikleyecekleri kadar saygın biri de!
Ben etrafa mutluluk saçarken
Payına hep hüzün düşmüş
Yaktım bütün gemileri
İçli bir savaştan geriye resmin kaldı
Oysa olsaydın her günümüz bayram niyetine
Dolduracaktık yüreğimizde ki torbaları şekerle
Sen alışılmış sohbetlerin kadını olmayı seçtin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!