Bilincin ve susuşun tedirgin boşluğu büyürken içimde,
Yürüdüm zamanın kutsal acısını hiçleyerek.
Yürüdüm tarihsel acılar ormanından
yaralı gövdemi gölgelere çarparak.
Kesik derimden sıcak bir kan damlacığı fırladı küçük bir çukurun ensiz yüzeyine.
Kapadı kök veren ağaçların kalın damarlarını.
İnce bir çiçek açtı onların ölüsünden.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta