Şer Odaklar Şiiri - Uğur Musab Şahin

Sen sinek mi, arı mısın?
Bu kovanın balı mısın?
Ömür dünya bataklığı,
Bataklıkta kalır mısın?
2025

Güven kayıp değil, kalıp ister.
Sevgi ayıp değil, saygı bekler.
İmam kipa değil, sarık giyer,
Ömür kusur değil, huzur arıyor.
2025

Hz. Ali’ye “nebi” diyen şer odaklar var,
“Niye vahi gelmemiş” diye sormuyorlar.
Fatima validemiz, resul mü vahi gelsin,
Sen niye bu kadar, ahmak ve cahilsin?
2025

Bana “değer” vermeyene,
Bende “eğer” veririm.
O eğeri hem sırtına vurur,
Hem de üstüne binerim.
2025

Telaşı dünyalık olanın,
Öfkesi bol olurmuş.
Rızkın peşinden koşar,
Beyhude yorulurmuş.
2025

Sükûtuma bakıp da,
Dilimi lal sanırsın.
Sessiz çığlıklarım da,
Sen gölgemi sorarsın..
2025

İnternet uykuyu aldı,
Tik toksa ahlakı çaldı,
Faizle bereket kalktı,
Fastfood bağımlı yaptı.
Rüşvet canımızı yaktı,
Haram evlilikleri yıktı,
İsraflarla yokluk çattı,
Irkçılıkla ihanet arttı..
Telefonla hasret battı,
Riyakârlar bizi sattı,
Sahtekârı para çarptı.
Putperestler öküze taptı.
2025

Sen Allah’ı biliyorsan,
Hiç kimseyi bilme yeter.
Allah elbet seni biliyor,
El bilmesin, ne fark eder.
2025

Yar, yaren olmuş benden habersiz.
Bir bedende gideriz hansız, haremsiz.
Yol bir ömür değil, âlemler ötesinde
Belki kavuşmak evla, Tuğba gölgesinde…
2025

Ben kuru bir odunum,
Nefsim, içimde ağaç kurdu.
Yüreğimin ateşiyle yandı,
Yanarken, beni kuruttu.
2025