Sessiz ve ıssız bir sokakta yürüyorum.
Yaparakları dökülmüş bir ağaç kadar yalnızım.
Yağmur hafif hafif çiseliyor.
Sokak boyunca ilerliyorum. İçimde sen ve yokluğunun tarifsiz acısı.
Az ilerde bir kaç sokak çocuğu bir atesin basinda.
Onlarin yanına gidiyorum seni soruyorum.
Ama sen yoksun
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta