KALEM ANLATSIN
Derdimi kimseye anlatamadım
Bıraktım kâğıtla kalem anlatsın
Sesimi duyurup dinletemedim
Heceler konuşsun kelam anlatsın
KALEMLE HASBİHAL
Dün akşam kalemle hasbihal ettim
İçinden geçeni, yaz dedi bana
Çok şeyler söyledim, çok şey söylettim
Kanka oluverdi hüzünle neşe
Gülmeye ihtiyaç kalmadı artık
Duygular kor oldu düştü ateşe
Gelmeye ihtiyaç kalmadı artık
Yıldızlar çıkmıyor sen varsın diye
Semaya dizilmiş sıra gözlerin
Şafaklar sökmüyor solarsın diye
Gün geçtikçe hırçınlaştı dilimiz
Kavgalarla, günümüzü kaybettik
Aynı safta ayrı düştü yolumuz
İnsanlıkta, yönümüzü kaybettik
KİM GELSİN KİM GELMESİN?
Bir başıma, çıktım Hakk’ın yoluna
Kıblegâhı ters olanlar gelmesin
Mazlum için, kilit vurup diline
KİM KİME KÜSTÜ
Zemheri damladı gecelerime
Seherler şafaklar şebneme küstü
Derman bulamadım acılarıma
Ağlıyorken, gözyaşı mı akmalı?
Gözyaşı akmadan, kul ağlamaz mı?
Çığlıklarım, ayyuka mı çıkmalı?
Sesim çıkmasa da, dil ağlamaz mı?
Dilinden düşmezdi sevgiyle barış
Terfiyi alınca tavır değişti
Nihayet son buldu bu zorlu yarış
Konsantre bir aşkın esiri oldum
Bağrım yanar, ateş gibi kor gibi
Gönlümde her şeye teselli buldum
Sensizliğin, tesellisi zor gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!