Bugün yine hayalinle uyandım
Şafaklara sordum gitti dediler
Yere çöktüm bir duvara dayandım
Topraklara sordum gitti dediler
Gittiğinde Anladım
Her veda acıymış, her veda erken
Bunu ancak, gittiğinde anladım
Gözümde yaş olsan ağlayamazdım
Kirpikten süzülüp, akarsın diye
Methiyeler dizdim, şiirler yazdım
Gönlüme bir sultan, hünkârsın diye
Nice güzeller gördüm, gönül gözüm bakmadı
Nice ateşler gördüm, senin gibi yakmadı
Bir ömür geldi geçti, her şeyden bıktı gönül
O yeşil gözlerini, özlemekten bıkmadı
Alev alev ateşinle övünme
Bir damla su ile, sönersin gönül
Tacına tahtına bakıp avunma
Gün gelir tahttan da, inersin gönül
GÖNÜL YOLCULUĞU
Yolculuk var gönül denen hanemde
Ardım sıra, gelen varsa söylesin
Bir kor ateş yanar durur sinemde
Çaresini, bulan varsa söylesin
Beni benden aldı, esir eyledi
Yine ihlal etti, kuralı gözler
Elim şiir yazdı,dilim söyledi
Gönlümün sultanı,kralı gözler
Hicranı gizlesem, gözyaşım ayan
Yüreğimde hiç dinmeyen sızı var
Umutlar tükendi arzular yayan
Dertlerimin ulaşılmaz hızı var
Merhem yoktur gönüldeki yaraya
Gözlerin Marifeti
Efsunlu gözlerin ateşten sıcak
Bir bakışla Zemheri’yi yaz eder
Taşları eritir olur bir toprak
Gül Yeter Bana
Türlü sebeplerle ayrılsak bile
Seni sevdiğimi, bil yeter bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!