Sensizlik Yangını Şiiri - Birkan Demirci

Yandı kalbim, ateş değil bu,
dertli bir sevdanın külleri.
Uykusuzum, sensizim,
haşa, unutur muyum seni?

İnsan dedikleri bir avuç özlem,
vuslata ermeden eksik, bir yanım hep yarım.
Belki bir an gelir,
hüsran dolu akşamları yadederim.

Ama şimdi gecenin ortasında,
yalnızlığın rüzgarı savurur düşlerimi.
Kalbim ağır, kelimeler eksik,
bir sevdayı taşır sırtımda, sensizlik.