dayanılır gibi değil;
o kadar soğuk ki
iliklerime değin donuyorum
mümkün değil;
yalnızlığın soğuğunu anlatmak
cigaramı tutamıyorum...
soğuk beni ikiye bölüyor
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Hayat bu; Gönül Dostu Şairim, insanın başına pişmiş tavuğun başına gelenler gelirmiş, ama insan çok kere sıcakla değil de soğukla pişiyor, tıpkı bu hoş tasvirlerle bezediğiniz şiirinizdeki pişiş gibi...
O narla yanmak var ya, tam tükendiği yerde ateşliyor insanın içini, yeniden doğuyor hayatın tam ortasına...
Güzel bir eser, tebrikler, bizimle de paylaştığınız için de teşekkürler...
İlhamın bol, kalemin daîm olsun... Selâm ve muhabbetlerle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta