Oluk oluk akan kor misali göz yaşlarım
Sokak lambasının aydınlattığı odamda yok olurken
Geceden vurgun yiyerek
Acıların en büyüğü olan
Sensizliğe gömülüp gidiyorum
Sabahın ilk ışıkları vurunca yüzüme
Ağlamaktan yorulmuş gözlerimle
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta