Oluk oluk akan kor misali göz yaşlarım
Sokak lambasının aydınlattığı odamda yok olurken
Geceden vurgun yiyerek
Acıların en büyüğü olan
Sensizliğe gömülüp gidiyorum
Sabahın ilk ışıkları vurunca yüzüme
Ağlamaktan yorulmuş gözlerimle
Hayata dönerken
Gönlüm ayrılık çarmıhına geriliyor
Aşkınla, hasretinle bütünleşerek
Canım diyorum hatta canımdan da öte
Seni yaşıyorum yine sensiz gecelerde
(istanbul- 10 Ekim 2000)
Şair LemonbalmKayıt Tarihi : 29.10.2001 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!