Sensizliğin Sesi Şiiri - Cahit İpekoğlu

Seninle esasında hep ölüme koştum
bir gün ayrılık rüzgarı vuracak.
İçim sensiz ölüm sessizliğiyle dolarken
o rüzgarın sesini hep duydum.
Seninle esasında hep ölüme koştum
sensizliğin sesini hep duydum...

Kaderim senmiydin hiç anlayamazken
tanrının hışmınamı uğradım.
Tanrı seni ben kıldıysa eğer
neden sensizliğin sesini hep duydum.
Seninle esasında sensizmiydim
yoksa benimi yaşattım hiç seni yakalayamadım...

Sensizliğin sesi
artık kulaklarımı patlatıyor yemin ederim.
Biraz olsun sesini duyur bana
utanırsan ruhunla seslen canıma.
Seninle esasında hep ölüme koştum
sensizliğin sesini hep duydum... CAHİT