açtım gözlerimi sensiz gelen sabaha
dünya durmamış dönüyor etrafımda
sensiz başladığım gün nasıl geçer acaba
biliyorum eskisi gibi bakamam ben hayata
dostlar yüzüme bakıp haydi artık unut diyor
gözlerimde oturduğunu kimseler göremiyor
ıssız kalabalıklarda seninle konuştuğumu
dilim cesaret edip de onlara haykıramıyor
unut sözcüğü ne kadar kolay söyleniyor
ama nasıl yapacağımı kimse bana öğretmiyor
bir el kitabı var mı bunun nasıl yapılacağının
işte bu konuda bana yardımcı olunmuyor
bir günlük tutmaya başladım bende çevremdekilerden habersiz
gönül kalemimin karaladığı sadece ikimiziz
gözyaşlarım ıslatır yapraklarını sebepsiz
böyle mi sürecek kalan ömür yarım hep seninle ama sensiz
unutuş kuyularına ruhumu çekip durmayın
unutursun diyen diller yeter artık konuşmayın
yeni doğanın merakıyla bakmak istesemde dünyaya
ilk göreceğim renk onun mavisidir bunu sakın unutmayın..
A.G.T kasım'2010
Mavi YağmurKayıt Tarihi : 23.11.2010 11:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bazı durumlarda olamsı istenmeyen yaşanır
Unutmak eyleminde olduğu gibi...
Doktor hastasına bir ilaç verir.
İlacı kullanırken fareyi aklına getirmemesi koşulunu getirir.
Adam ne zaman alır ilacı eline
ne mümkün fareyi unutmak.
İşte böyledir unutmak.
Çok güzel bir şiirdi.
Kutluyorum kızım.
Kadir Tozlu
Tebriklerim ve sevgilerimle arkadaşım.
TÜM YORUMLAR (11)