Yine sensizliğin akşamlarında
Kalakaldım tek başıma...
Yine yokluğunda
Avuçlarımda kanıyor yüreğim.
Ay sensiz vuruyor pencereme
Karanlıklarda kayboluyor gözlerim
Hangi papirüslere karaladın da beni
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Yokluğun...
Yokluğun eritiyor beni
Son çırpınışlarım son kanat çarpışım aydınlıklara
Ve kalakaldım.
Yine sensizliğin akşamların da
kutlarım yüreğinize sağlık
saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta