Sensizliğin yalnız adı bilinir
Kimse bilmez yangın yerini
Bir parça can kaça bölünür
Uzaklara dalıp giden gözleri herkes bilir
Kimse bilmez hüznün damlaya dönmüş halini
Buz kesmiş bir yüreğin solgun çiçeklerini
Vefasız ellerce nasıl yolunduğunu ben bilirim
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta