Sensizliğin yalnız adı bilinir
Kimse bilmez yangın yerini
Bir parça can kaça bölünür
Uzaklara dalıp giden gözleri herkes bilir
Kimse bilmez hüznün damlaya dönmüş halini
Buz kesmiş bir yüreğin solgun çiçeklerini
Vefasız ellerce nasıl yolunduğunu ben bilirim
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta