Sensizim diye Şiiri - Leyla Işık

Düş yorgunu kirpiklerim
özleminle ıslanıp kavuşuyor.
seninle süzülüyorum
gülüşlerimi silip yanağımdan,
sensizliğe düşüyorum.
yalnızlık vuruyor pencereme yorgun ışıklarıyla
ve ben
yaz ortasında
bir temmuz akşamı
sensizim diye üşüyorum.
hırçın dalgalar okşayıp okşayıp çekildikçe
tenim gibi ürperiyor
tenim gibi üşüyor kumsallar
ağlıyorum
ağlıyorum derinliklerinde suların
uykusunu bozmamak için sevdamın
ağlıyorum
yıldızlar kadar uzak
cennet meyvesi gibi yasak
sevgimize ağlıyorum.
ölgün ışıklar süzülüyor denize
derinden derine...
hüznü fısıldarken rüzgar aşk acısıyla
diyorum
'ne olur beni de alın içinize'