Solmuş ümitlerin yüzümdeki somut izleridir göz yaşlarım
Sonbahar kokusu bulaşmış menekşeler gibi sarardım
Kader deyip geçmeye çalışsam da bu ayrılığı
Avuçlarımda titreyen papatyalar kadar kimsesizim
Yıldızları unuttum hani dilek tutardık ya kayarken
Ve şafak serinliği yüzüme vurmayalı tam beş ay oldu
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
