Önceleri küçücük bir düştün sadece bende zamanla büyüdün çoğaldın içimde
Yavaş yavaş kök saldın yerleştin iyice kalbime üstelik öylesine masum alabildiğine doğaldın gözümde
Lütfedipte baksaydın bir kerecik olsun yüzüme sen de görürdün kendini gözbebeklerimde
Eskidikçe artsaydı değeri aşkın yanımda olurdun şimdi ayrı kalmazdık böyle yıllar geçip gitmezdi beklemekle
Zor diye bir şey yoktu hani imkansız sözcüğü asla bizim aşkımızı tanımlayan bir sıfat olamazdı
Otur bir de şimdi bak halimize ne bir aşk cümlesi ne de öznesi var görünürde bitmişiz dahası var mı
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta