Bir gönül sofrası kurmuştum kendi başıma
Yalnızlık davetlim, hüzün ev sahibim,
Gecenin tam ortasında bir vals ta uzaklardan
Çağırır tek kişilik çifti bir vuslat dansına,
Ağır adımlar tahta zeminde bozar sessizliği,
Buğulu gözler engel olur bakmaya çiçeklere,
Yeşiline, mavisine, alına moruna,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta