Senin Öykün Şiiri - Muhammed Okay

Geçtim yine yaşamın en dar anından.
Vardım yine seni yaşamışlığın kıyısına.
Bir tutsaklık anıdır sensizlik.
Dolambaçlı yollarda bir yokuşu çıkarken
Ansızın kesişti yolum seninle.
Sen,bir varolmuşluğun en sessiz tanığı,
Sen,bir tükenmişliğin hüzünlü öyküsü oldun.
Bulutsuz bir yağmura sende tutuldum,
Güneşsiz bir sabaha seninle uyandım.
Geceyi sende tanıdım,
Yalnızlığın karanlık yüzüne sende dokundum.
Bir sıtma gibi nöbetlerim sendendir.
İçimde bir yangının cehhenemi ateşi,
Bir sürgünlüğün kış soğuğu
Seninle dolaşıp durdu usul usul.