Hüznün kentinde ben hep yalnızdım,
Çünkü sen bana hüznü yakıştırırdın,
Hüznüme gelen olsa,
Yalnızlığımdan şikayetler ederdi,
Bense sana hep bir krallık vadederdim gözlerimde,
Asla yıkılmayın bir tahtın vardı...
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Hüznüme martılar bile ağlamıyor çok etkileyici bir söz olmuş.. Severek okudum..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta