Boşluğa taş atan adam!
Mümkün mü?
Boşlukta birini bulmak
Her zaman
Düşün ki sandalın su alıyor
Mümkün.
Ve okyanusun girdapları arasındasın
Mümkün.
Sandalda mütereddit gözler,
Suyun içinde yanıyor beynin.
Kızın, oğlun ve eşin
Tek tesellileri sensin.
Yaşamak ne acı…
Nefes almak hararetin donuyor
Batıyor sandal, nefesler ve yüzler
Suyun üzerinde dalga dalga saçlar
Elini kime uzatacağının dehşeti
Tercihin en ağırı okyanus gibi
Suyun içinde çırpınışlar.
Ellerinden kayan oğlun
Kızın zannediyor bu bir oyun
Eşin biliyor ki sen çaresizsin
O zaman
Yıllarca üstüne basılan
Eşikler gibi epriyor için.
O masum bakışlara dalıp giderken
Sana “Neden titriyorum?” dedirten
Dizlerinden çözülen bağ
Şelaleleri suya bulayan
Gözlerinden dökülen yaş
Ey yüceler yücesi sana olmaz harp
Sana olmaz savaş
Zihnim!
Sakinleş artık,
Bitti işte!
Hislerimle olan tekin mücahede.
Benim de kapandı gözlerim
Kollarımdan kaydılar
Yıldız gibi kayanlar
Tesellimiz ki ya Rab!
Varanlar rahmetine vardılar
Amasra, 14 Mayıs 2018
Kayıt Tarihi : 16.4.2023 00:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!