Seni Yitirdiğim Yer Şiiri - Kasım Kobakçı

Olmadı bizim,
    birbirine doyan hikâyelerimiz.
Varken konuşacak,
    çök şeyimiz.
Eksik kaldı belki de,
    bitişinin yazıldığı bir oyunun,
        ana karakterleriydik biz.
Olmadı aslında,
    bizim hiçbir şeyimiz.
Sevgimizden başka,
    üstümüze giyip yakıştırdığımız...
Bir ara bir yerinden,
    aldatmacalar sızdı,
        bırakmadı hiçbir zaman,
            tutku bu hissi...
*
Ne söylersem söyleyeyim,
    düşüneceksin biliyorum,
        ufka mı uzak özlemim?
Yoksa hani,
    bana mı yoksa,
        sen gibi ıssız kalan,
            adaya mı yoksa?
Sana..
Evet,
    sana.
*
Ezgi yüklü,
    haykırışlarım.
*
Sana dönük yalnızlığım,
    çarmıha gerer gibi gerdiğim,
        son demlerinde,
            çektiğim acılarım.
Sen kadar büyük,
    sessizliğim...
Hasrertim,
    bu yüzden.
Sanadır,
    sana.
*
Yokum ben şimdi,
    seni yitirdiğim yerde.