Ekim rüzğarları esiyor kara yelden
Hoyrat hoyrat, deli deli, dallarım kırık
Gönül yapraklarım dökülüyor, bir bir
Bu gün, veda etmeden battı güneşim
Valizler, bir bir toplanır, gönül buruk
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Umduğumu bulamadım.
Bulduğumu alamadım.
Ellerim şimdi bomboş,
Senden ayrılacağım....
Boğazımda hıçkırık,
İçimde hüzün,
Sırtımı dönüyorum Topkapı Surlarına.
Gözlerim paslanmış saatimin yelkovanında.
Marmaradan güneş son kez batacak,
Şunu bil ki !
Bedenim Anadoluda,
Ruhum O'nda değil;
Hep Sende kalacak.
Elveda İSTANBUL....
Hasan gardaş ben de İstanbul'u tekrkettim ama
ne kadar,terkettiğim nacizane şiirimde belli oluyor.
O Şehr-i İstanbul'dan ruhunu ayıran olacağını sanmıyorum.
Güzel şiirini ve yüreğini tebrik ediyorum.Selam,
saygı ve sevgilerimi gönderiyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta