Şimdi gözyaşlarım yeşeriyor
bir begonyanın yüreğinde....
Şansızlığın en kötüsüne karıştım,
mutsuzluğun en güzeliyle tanıştım
Şiddetli acılarla alıştım sensizliğe...
ve yalnızlığın en cömertini yaşarken,
yine de ihmal etmedim seni sevmeyi...
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta