Duyulmalı mıydı öyleyse,
Yağmurun her damlasında,
Özlemimin, her hayalimi yakması
Kaderdi belki de...
Sana göstermeyi arzulardım,
Gözlerinin gördüğü, her rengi,
Sana çizmek ne müthiş olurdu, her manzarayı,
Sevdanın, sarsılmaz mısralarını...
Bir bir açıklardım...
O liman kentinin, tüm iskelelerine,
Her ahşabına, bir gölge,
Her iskelesine, bir satır,
Bütün semti, seninle boyardım,
Bu gri alana, ışık serperdin.
Seni, o paslı tren yollarına yazardım,
Rüzgârın şairleri, iç çekerdi...
Bu mevkii, sende yaşatırdım,
Adınla, dizeler kurmanın bir kıymeti olsaydı.
Hakikatine inersek, tamamen nafile ve lüzumsuz,
Ayrıntı her bir nükte,
Zira ben, tüm imgelerimde
Daima ve daima,
Seni sevmeye adadım, benliğimi...
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 15:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!