evvel zaman içinde
ben kendi içinde
kendi benim içimde
kendiyle benim arasında bir aşk vardı
denizlerine saldım gemilerimi, o aşkın
bugüne taştı
sağırdım
birinci dünya harbinde patlamıştı
kulaklarımın zarı
şimdi daha bir sağırım
üçüncü dünya harbi senden de yakın
ve ben
dilimin en tuzlu tarafıyla işitiyorum seni
gözlerimi kaybettim
sanma ki
güneşe karanlık kör bir kuyuyum
kulaklarımla görüyorum
rüzgara durmuş buğday başağı salınışını
daha mecalin var mı duymaya
sana dargındı burnum, iç çekiyordu
yanaşmadı, sana
dokunmayı da gözlerime bıraktı
gözlerimle seviştim
tenimle kokladım
ellerim mi? yağmur duasındaydı
dedim ya
duyularım, tekerlemesindeydi
bir aşk masalının, şimdi
sağır, ama nefessiz, tensiz
seni sevmenin tadındayım
ve yine
tüm duyulardan yoksun
seni sevmekle meşgulüm
Ocak-2003
Behçet Gülenay
Behçet GülenayKayıt Tarihi : 21.7.2004 18:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!