bir elimde, kibrit
bir elimde, şamdan
çekip,gitmek vardı. bu yalan dünyadan.
var say ki, bir yeldim,
esip geçtim yüreğin den
ya da, bir ölümlü cinayete kurban oldum
sonra da,yok olup gittim.
belki de
bir rüya idim senin için
uyandin ve ben gitmişim.
farzet ki,
seni sevmek .
zemheri kışının ardından, kar ile buz olup, derelerden, akmaktır.
Farzet ki,
seni sevmek,
çöl ortasında, toz bulutlarıyla uçuşup, susuzluktan ölmektir.
belki de,
seni sevmek,
anadan üryan, ateşler içinde, alev alev yanmaktır.
halbu ki,
senden habersiz,
içimde ne güneşler batıp, tükendi.
şimdi,
mevsim sonbahar,
hazanın dertli yüzü düşmüş avuçlarıma
bir parça ay buluta girmiş diye,
kızıl kıyametler koparma,
dön bir bak, gökyüzü me,
belki de, ben ordayım
Kayıt Tarihi : 21.5.2025 12:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!