Susuyorum...
Ne zamana kadar, bilmiyorum.
Susuyorum...
Çünkü elimden gelenin hepsi bu.
Sen yoksun, ben yokum, hiçbir şey yok...
Kelimeler karmakarışık zihnimde.
Sen gittin, çılgın rüzgar eserken.
Bense kalakaldım ardından.
Yine de tamamen bitmiş sayılmam.
Bir umut yeşertmeye ruhumda,
Bir kasım sabahı karar verdim ben.
Belki birgün, bir kasım sabahı sen de dönmeye karar verirsin
Kelimeleride topladım zihnimde yavaş yavaş.
Belki birgün sana söylerim.
Belki birgün sana,
Seni seviyorum derim usulca...
Ama şimdilik susuyorum.
Susacağım...
Bilmiyorum ne zamana kadar...
Kimbilir?
Belki sen sonsuza dek dönmezsin.
Ama birşeyi iyi bil.
Ben seni, sonsuza dek susmayı
Göze alacak kadar çok seviyorum...
Kayıt Tarihi : 16.1.2010 18:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sevgiyi okadar sarmalamışki
okuyucusuna haz veriyor.
kaleminize yüreğinize sağlık.
saygı sevgi ve tam puan
mutluluklar dilerim
TÜM YORUMLAR (2)