Seninle aynı nefesi soluyan şehirdeyim.
Seninle aynı havayı okyanus ötesinden alan nefessiz halimin biten son nefesidir bu.
Dünyanın yuvarlaklığına inanmış ve aldığım nefesin seninle aynı olduğuna inandırıldığı yerden senin nefesine geliyorum sevgilim.
Sana geliyorum.
Soluk soluğa okuduğum romanım benim.
Nefesimi her kestiğin hayatımı sana getirdim.
Ve bu hayat uzaktan seni yaşarken değil seninle yaşanmamaya razı olan ömrün olduğu yere getirdim sevgilim.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta