Yokluğun Bir kâbus gibi, uykusuz gecelerim de
Sis gibi çökünce üstü’me hasretin, Seni özlüyorum.
Halsizliği bir meziyet alışkanlığı, Yorgun bedenimde
Sensiz ligi Hissedince damarlarımda, Seni özlüyorum.
Yokluğun da özlediğimi zannediyordum seni,
Ne tuhaf tır ki kendimi kandırıp yanılmışım,
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,