Seni Okudum Şiiri - Kasım Kobakçı

Seni okudum, gecenin bir yarısı,
İzler titretti, suretimdeki beni,
Görünce defterdeki, o kayıtları,
Ürperdi tüm hisler, kalbimdeki.
*
Bak işte, belgem duruyor ufukta,
Bir düşman kolluyor beni, ardımda,
Kötü geçti bu yıl, soluyor adıma,
Ürperdi zamanın ötesi, onlara.
*
Çamura battı, gerçeğe ok attı,
Ufak bir çıkara, onurunu sattı,
Kırk asılsız söze, kırk hile kattı,
Ürperdi beyler, hanımlar utandı.
*
Bitkin isteksizlik, sardı içimi,
Balkondan izledim, her gelip geçeni,
Makineleşmiş dünya, yordu bedeni,
Ürperdi çıraklar, usta böbürlendi.
*
Herkes kendi halini, çayıra saldı,
Kimi gerçeğe, kimi hayale daldı,
İnsan dokunup, bozulmayan ne kaldı,
Ürperdi huylar, varlıklar değişti.
*
Kurudu çiçekler, soldu her gonca,
Tek doğal besin kaldı, o da yonca,
İnsanlara ait şehirler, talan olunca,
Ürperdi köyler, dönecekler diye ona.
*
Fezanın sesi, kederin yükünü taşır,
Yaprakları kurur, dalı kırışır,
Bakınca bahtına, bir şeyler karışır,
Ürperdi şölenler, soluktu düğünler.