Seni izliyorum Ankara,
ara vermeden solan renklerin arasında,
birbirinden habersiz kalabalığın notasız gürültüsü,
ah yalan dünya deyip saltanatlar makamlar peşinde uçuşan koltuk sevdalısı,
yüreği yanık Anadolu'nun, yağız delikanlısı,
benim giderek yalnızlaşan, eksilen dünyamın son kalıntısı,
daha onyedi, yirmi yaşları nakarat eden dil alışkanlığı,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta