Seni hatırlatır bir menekşe bir yağmur

Seni hatırlatır
bir menekşe bir yağmur
Saklardı seni mevsimler
zambaklar menekşeler.
İçimde Çöl yalnızlığı
Gözümde hayalin siyah beyaz resimler
şebnemler süzülürdü kirpiklerinden
bir sevda mevsimi gözlerin mahmur
Seni hatırlatır
bir menekşe bir yağmur.

Sana meftun güller kırılırdı
Bir selamın gelse güller açılırdı
Ellerin ve ellerin taze ekmek kokardı
sen gelirken açardı kasımpatılar
gözlerin ki bir kayıp bahardı.

Yanardım sensiz ıssızlar da
ama gülüşlerin
gülüşlerin ruhumu yıkardı
bir bulut adınla yükselir
Semaya çıkardı.
Bir sevda ki hâla içimde uyur
seni hatırlatır
bir menekşe bir yağmur.

Kırık kanatlarım uçamam gayrı
koşmak isterim sana
yollar olsa da kar çamur
Gülüşlerin düşsün bulutlara
kan şirazenle beni yeniden vur
Seni hatırlatır
bir menekşe bir yağmur.