Bir şarkı dillenir hayat bağında,
Muamma bu dünya bestekâr şimdi
Buzlar yavaşça erir Kaf dağında,
Dikenler sustu da, tövbekâr şimdi.
Mevsimler eridi, gün kökten yandı
Gökkuşağı renkler zamana kandı
Gölgeler düştü, berzaha uzandı,
Elden kayıp gitti ilkbahar şimdi.
Sessizce eser hazanda bu rüzgâr;
Bir meçhulde ağlar öksüz umutlar
Yıkılmazdı sandın ardında dağlar
Güvendiğin dağlar tarumar şimdi…
Ne baharlar uçtu çeşm’in bağında
Emanet eridi taze çağında...
Nefis kral idi kendi dağında;
Kibir mahkum devrik hükümdar şimdi.
İnsan bu, hayatın bir tek öznesi
Sözler oldu, amellerin güftesi
İşte koca ömrün en son bestesi;
Son şarkı hazanda bir rüzgâr şimdi.
Hicaptan eridi buzu dağların
Ziyası silindi ak ufukların...
Çekildi perdesi bak yarınların!
Finale tek kaldı ahu-zâr şimdi.
Yazgı işte! Bir toprakla baş başa
Mendil tutmaz kimse gözünde yaşa
Son şarkın yazılır, dikili taşa...
Yüreklerden ince kan sızar şimdi.
Maveraya uçtu öksüz hayaller,
Masiva ki, en son şarkıyı söyler
Sessizce çekilir ürkek gölgeler,
Pusuda iki taş, bir mezar şimdi.
Kayıt Tarihi : 11.10.2010 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mesleğim icabı, Yahya Kemal'in ''Sessiz gemi''sine her kalkmasında el sallarım...Bu şiir o anın iz düşümü'dür.
• Masiva ki, en son şarkıyı söyler.
• Sessizce çekilir ürkek gölgeler,
• Pusuda iki taş, bir mezar şimdi.
Saffet Çakır
yüreğinize sağlık hocam saygılar
selamlarımla
ANT.10
Yüreğinize sağlık. Saygı ile.
TÜM YORUMLAR (34)