Yağmur Damlaları Seni Hatırlatır Bana

Sıcak bir yaz günü
Balkonda oturup izlerken dünyayı,
İnsanları, arabaları, yolları,
Uzaklardan yeşil elbiseleriyle görünen adaları,
Ve derin suskunluğuyla mavi deryayı,
Sanki her şey bir uyum içinde,
Sonra aniden çalan bir şarkı gibi,
Bütün renkler müziğini buldu yağmurun sesinde.
Her yağmur damlası seni hatırlatır bana,
Bir ezginin kendi türküsünü hatırlatması gibi.

Hiç dinmesin yağmur, hiç gitmesin bulutlar.
Damlalar düşsün içimdeki sessizliğe,
Bulutlar durmadan ağlasın içimdeki sensizliğe.
Günler günleri, aylar ayları, yıllar yılları kovaladı;
Sen başka limanlara gittin gideli.
Yüreğim suya hasret topraklar gibi,
Gözlerim karanlıkta güneşi arayan esirler gibi,

Bu boş diyarda beklerken dört duvar arasında,
Seni bana getirdi gökteki bulutlar,
Yağmurun sesi sesin oldu, damla damla düştü içime,
Doğanın kokusu kokun oldu, pare pare sindi üstüme.
Belki yarın yeniden doğarım bir başka dünyada,
Gözlerinin rengini gök kuşağında görünce,
Nur yüzün güneşin içinde aks edince…

23.07.2011 Cumartesi