Yaşlanmış bir ruhu taşıyor, benliğim. Bunca zaman yaşadığım umudu da kaybederek; siliniyorum yavaş yavaş hayattan!
Bulamadığım yüreğimin eşruhunu sözcüklerle değil; acı ile oynadığım yanlışlarla gözyaşlı bıraktım.
Gölgesini bile göremediğim; sevginin hayalini yaşamak, artık yoruyor.
Susan dudaklarımdan seslenen mutluluk çığlıkları çıksaydı; her tarafa.
Belki; dağılan sevinçlerle hüznü terkedebilirdim, içimden.
Geçen günlerden intikamımı alabilseydim diye; seni bulmayı isterdim,yanımda. Oysa! sessizliğe düşen; damlalarda anıları değil, hayallerde yaşadığım mutluluğu gerçeğe döndürmenin heyecanı ile bırakırdım, çaresizliğime kendimi.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta