neden olduğunu, nasıl bu hallere düştüğünü anlıyamazsın
dünyayı ayağa kaldırmak gelir içinden, kıyameti koparmak istersin
bilsen ki; kimseler duymayacak feryadı figanını, sessiz hıçkırıklarını
miden bulanır, başın döner, dizlerin çözülür, düştün düşeceksin
aç şöyle yakanı bağrını, yüzünü yıka, nefes alışların düzelsin
çare diye birşeyler yemek istersen, bir sofra kurarsın kendine
dışarıda sokak lambaları yanar bir bir, soluk sarı, ölgün ışıklarıyla
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
