En çok neyi istediysem, en azı o oldu. Hiç dolmadı içi çokluğuyla, hep en azıyla yetinmek bana düştü. Az yaşayıp, çok sevmek… Çok isteyip, az sevilmek… Bir boşluktu içi dolmayan, dolsa bile içine sığmayan. Eksikti parçaları, nerede kimde kaldığı belli olmayan. Ne çok susmuşluklarım karşısında konuşmak istediklerimin yanında. Hep bir yerlerde, hep ta içerilerde dışarıya çıkmayı bekleyen…
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta