Manzarasız bir odanın kör ışığında
Kara kaplı defterimden yazıyorum sana
Karası senin yüreğin kadar mıdır bilmem
Bilmem bu kaçıncı iç çekişim derinden
Ve ardından kalemi bağlayışım parmağıma...
Masada geçen yazdan kalan kuru bir gül
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
