Senden dinleyince şiir olurdu gece.
Gözlerin deniz kenarında huzur olur ,akardı içime.
Senden dinleyince güzel şeydi doğrusu şu yaşamak.
Kokuna hücrelerimin her biri aşina,
Olmadığında bir ürperti dolaşırdı içimde.
Senden dinleyince ana koynuna benzerdi, koyu karanlıklar.
Ve ben karanlıktan korkardım; Senden dinleyince korkmayı unuturdum..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta