Koca bir şehir bir otobüsün arka koltuğunda yavaş yavaş anlamını yitiriyorsa,
Denizin mavisi gittikçe matlaşıyorsa düşlerimde
ve martı çığlıkları cılızlaşıyorsa gün geçtikçe,
Tenha bir sokağın köhnemiş evlerinin çatısından eserkenki; rüzgarın ıslığı
ve gecenin karanlığını aydınlatırken bir kadının gözbebekleri ay misali,
sesinin en kısığı kapı gıcırtısına dahi yenik düşüyorsa
Ve korkuyorsam; kalabalıklara inat yanlızlıktan;
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta