Kaybettiğim günlerde, bir kuru telaş sardı
Sürü sürü kargalar indi gönül bağıma.
Yoruldum bitkin düştüm, yollar gönlümü yordu
Dikenler batıp yakar, elime ayağıma
Bir aksak karıncayla yol yürürdüm yoruldum
Sabrı ondan öğrendim, o öğretti hayatı
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
