Dar zamanlar bunlar, kendimize sımsıkı sarılıp, nefes almaya çalıştığımız…
Her nefes alışta yutkunup, içimize attığımız iç acıyışlarımızdır bunlar.
Ters düz olmuş bir hayatın son dönemecinde, başımızı çevirip, geçmişten medet umma çabalarıdır…
Hiçbir çırpınışın kar etmediği, gittikçe daralan bir yalnızlıkla, kendi kuytularımızda üstüne toprak attığımız, çırpındıkça battığımız ölüme yüz sürmüş varlığımızla yegane olma çabamızdır…
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
