Günüm gün değil, boğuyor yokluğun yalnızlığımı
Figanım arşa eriyor duymuyor hiç kimse sesimi
Dağılıyor ruhumun neşesi, keyfi, tatsız bir hayat
Kırılıyor şevkim, görmeyince o gül yüzlü cemalini.
Söyleşir
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Devamını Oku
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti