Sen yokken çoğaldın hep bende
Hapsolurken gözlerim de
Tutsak saatlerin gün batımları.
Tırnaklarım avuç içlerime batarken..
Güneş terk ederken ufuk çizgisini
Esareti bitiyordu işte çanağında ki gülün
Yasakları rüzgar yapıp savuruyordu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
