Kimsesizler mekânın da, bir başınayım ve öksüz.
Hicran ateşi ile yandım el aman, kaldım kimsesiz.
Yokluğun azap, yokluğun yangın, kaldım nefessiz.
Sen yoksun ya, buralar kimsesiz ve sensiz, sahipsiz
Sanadır yokluğunda, onca yazdığım kahırlı şiirlerimdi.
Aklıma geliyorsun, düşlüyorum seni birde perçemini.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta