Kimsesizler mekânın da, bir başınayım ve öksüz.
Hicran ateşi ile yandım el aman, kaldım kimsesiz.
Yokluğun azap, yokluğun yangın, kaldım nefessiz.
Sen yoksun ya, buralar kimsesiz ve sensiz, sahipsiz
Sanadır yokluğunda, onca yazdığım kahırlı şiirlerimdi.
Aklıma geliyorsun, düşlüyorum seni birde perçemini.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta